maybe like this.

işte böyle gergin ortamlarda korktuğun anda; sığınacak, güç alınacak biri vardı hep...

transylvania transylvania

transylvania izleyip ruhumu özgürleştiriyorum. ardından transylvania dinleyip başa dönüyorum.

her şey bir kısırdöngü mü carlos?
uçup gitmesi mümkün değil mi kalbin?

ve

...

"halbuki aşk, başka ne olsundu hayatın mazereti

demedim dilimin ucuna gelen her ne ise
vay ki gençtim
ölümle paslanmış duydum sesimi
hata yapmak fırsatını adem'e veren sendin
bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana
gençtim ben ve neden hata payı yok diyordum hayatımda." *

Şimdi gecenin en sakin en derin şarkılarını açtım ya.. aklımda ne var, burnumda neyin kokusu? 

Şimdi biraz efkarı yazmak istesem mesela. Bir Türk kahvesi, birkaç karanfilli. Biraz ateş, biraz yalnızlık ihtiyacım olan. 

Sonrası kül duman.

10.11.12

yine bana uzaklar 'gel' dedi.

bense ancak istanbul'un en fransız köşesine gidebildim.

tortu II

Tophane'de dersten çıkıp içtiğim kahveler, yarımada manzaralı terasım, soğuktan üşüyen ellerim, tramvayda geçen zamanlarım, modern'de gezdiğim sergiler, bozuk para cüzdanımdaki elli kuruş, Sirkeci'den bindiğim tren, Vefa'da içtiğim boza, gittiğim filmler, yapmadığım ödevler, kurmaya çalıştığım cümleler..
Soğuktu, kıştı ve güzeldi.

Hepsi birer tortu şimdi.

nil’de bir sandal

Hafta sonunu hafif keyifsiz bir pazar akşamı ve dört saatlik uykuda bırakarak geldim. pazartesiye, biriken işlere, boş saatlere ve can sıkıcı ağrılara merhaba dedim.

İyi bir film izleyince, her şey biraz daha anlamsızlaşıyor.  Hiç gitmeseydim ve oturup yazmaya devam etseydim, sahneleri kurgulasaydım zihnimde?

Fakat öylesi değil böylesi güzel.

tortu

ilizyon

Sonra bir kart seçtim. Aklında tut, söyleme dedi. Ardından gösterisini yaptı ve sonuç: Başka bir kart o karta dönüştü. Ve ekledi; Değişimden korkma dedi. Değişerek de iyi olabilir her şey. Peki dedim. Hakkını verdim.