hazin'eler...

Artık, eski defterlerin üzemeyeceği kadar, gözyaşlarıyla bezenmiş yeni defterlerim var benim.

Tertemiz, hiçbir iz, hiçbir leke değmemiş, saf ve narin... Ama kapanmak üzere son cümleleriyle buluşan...Unutulmadan, eskimeden, eskitmeden saklanacak olan en derin, en güzel, en görkemli sayfalar...
Sarayın en kıymetli hazinesi olarak saklanacaklar, sonsuza dek...

özgür ruh... kapıları açılmış, kafesinden çıkmaya çalışan bir kalp... ne güzel şey...

nokta

''Kaderlerimiz kesişti ama asla birleşmedi.''

“...fazla görünür olduğum için paramparça oldum, dağıldım, ama kalemi tutan sağ elimi buldum ve görüldüğü gibi yazmaya devam ediyorum, çünkü yazdıkça sorumsuz ruhsal öğelerin işgaline uğramaktan geçici olarak kurtuluyorum. kafamı bulmaya çalışmadın bile, nasılsa bana ait değildi. beni gizlemeyi iyi beceriyor, ama benim kafam değil. kendime bir yetişkin suratı uydurdum.”

* emile ajar- pseudo

ben senin için naptım?
hiçbir şey

peki ben sana naptım?
hiçbir şey

şimdi bu ellerimde paramparça kalmış an'lar niye?

ama hala, her an var olup da yok olanlara yanıyor kalpler...