'yazmak bazen çok tehlikeli bi'şey''
daha önce de defalarca söyledim ve yazdım bunu.
ben perdenin arkasında içim rahat şarkılarımı söylerken izleyiciler asıl başka yerlerden gizli gizli izlemektelermiş meğer.
' yazma kardeşim o zaman' denir buna dimi? denir... Ama ben okumayı sevdiğim insanlara gidip şunu kime yazdıınnn? neden yazdıınn? demiyorum. ya da vay be neler yaşamış, hmmm bak sen demiyorum içten içe...ve bunları daha sonra kullanmıyorum ona karşı. yaşamamış, kurgulamış da olabilir çünkü dimi?
kaç yıl oldu yazıyorum. hayata dair tespitlerimi(zi), kurmaya çalıştığım güzel cümleleri, bazen 'an'lar' 'anı'ları yazmak için yola çıktım. bazen fazla kişisel oldu bazen fazlasıyla kurgular üzerine...bazen de ara verdim türlü sebeplerden.
ama ilk kez böyle hissettim. sahnede çıplak kalmış bi halde ışıkların üzerine tutulduğu bi talihsiz gibiyim ya da daha başka nasıl tarif edilebilirse öyleyim. anlatmaktan sıkıldım. sorulardan, cevaplardan sıkıldım.
sanki çok gizli ve mühimmiş gibi bilinmesinden pek çok şeyin. ve bilindiğini bilmenin verdiği ağırlıktan yoruldum.
bildiğinizi sandığınız ama hiç bilmediğiniz yüklerin kalbimdeki ağırlığından...
belki de genel olarak hayatla ilgili bişey bu. bilmiyorum...
ama şimdi sessizce saklanma zamanı.
bu kadar açık olmaya görünür olmaya lüzum yok.
duygulara/düşüncelere perde çektik
geçici bir süre kapalıyız.
25 Eylül 2008
20 Eylül 2008
ledorita said the following
bir gün şunu duymaktan korkuyorum
'' kaç yıl oldu, yoruldun dimi?''
http://birazbiraz.blogspot.com/2007/09/dumanl-yamurlu-ve-isimsiz.html#c2386934362179845216
'' kaç yıl oldu, yoruldun dimi?''
http://birazbiraz.blogspot.com/2007/09/dumanl-yamurlu-ve-isimsiz.html#c2386934362179845216
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Pages - Menu
Popular Posts
-
sanırım dünya üzerindeki en güçlü duygulardan biri . insana pek çok kıskançlık sebebi öncesi ve sonrası (felaket) senaryoları yazdırabilir. ...
-
''Ellerim parçalanıyor ne zaman yazmayı denesem. Ağzım artık daha bozuk.' ' Daha önce de yazdım bunu.. ve çokça da içimden g...
-
yanlış zaman, yanlış adım. aferin!
-
Etrafta yüzlerce ev var. Hepsi bir düzen içinde ve hemen hemen aynı. Bahçelerde portakal, limon ağaçları... Çocuk parkı var ama çocuk yok. Ç...
-
Bozcaada'da kendimi bir rüzgargülü sanıyorken... ( f.d ) Fotoğraf: Doğan Ben Bozcaada'ya gidemediğim için hediye göndermiş sağolsun :)
-
demiş şair... ilişkilerle ilgisi olmasa bile..suskunluk...susmak... anlatılacak çok şey varken susmak... söylenebilecek hiçbir şey yokke...
-
Tam olarak onlardan biriyken, nasıl bu kadar değiştim? hangi cesaretle, nasıl bir aptallıkla. Kınadığın şeyi yaşarmışsın gerçekten. bunu anl...
-
Karın ağrısı, Gözlerimin ışıltısını bana geri ver!
-
sizinle büyük bir sırrımı paylaşıcam. resmi uykuya geçiş parçamı... bir gün, bu çalarken uykuya dalmışım, uykumun arasında güzel bir ses, h...