* ve ben yağmurlu, kahve kokan, loş ışıklı ve sonbahar'da biriyim...
mutsuzluğumda ve huzurumda...
ama 'ateşler yakarım parmaklarımla ve sana şarkılar söylerim kalbimle'* deniz'im yosun kokar tüm tazeliğiyle... kırmızılar kuşanır, beyazlara bürünürüm, ateşlerde yürürüm....mutluluğumda.
* oysaki mutluluğum, beni mutsuz ediyor. çünkü yanlış yerde yeşeriyor.
* ardına saklandığın kapılar değişiyor, sen değişiyorsun, ben de değişiyorum..her nasılsa, bir tek aşk değişmiyor!...
* kelimeler yaşandıkça anlam kazanıyor.. bunu fark edeli çok oldu, daha önce söylemiş miydim?
* duvarlarım var evet ama, hassas yerlerini fark edene yıkması çok kolay...yine de aldanmamalı, çünkü içerde binlerce görünmez savaşçı var.
* tek başına bir masada oturup, yoğurtla makarna yerken korunmasızlığına, saflığına, incinmişliğine üzülen gözü nemli kız. o hatırladığın kız çocuğu kadar safsın ve aptalsın!
* duvarlarım var evet ama, hassas yerlerini fark edene yıkması çok kolay...yine de aldanmamalı, çünkü içerde binlerce görünmez savaşçı var.
* tek başına bir masada oturup, yoğurtla makarna yerken korunmasızlığına, saflığına, incinmişliğine üzülen gözü nemli kız. o hatırladığın kız çocuğu kadar safsın ve aptalsın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder