Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Popular Posts
-
yarım bir kalp olmuş orda. bazen çekim yaparken ne çektiğimi görmüyorum, sonuca da şaşırıyorum böyle. üzerine pek çok şey yazılabilecek bir ... -
Kendimi iki tekerlekli bisiklete binmeyi öğrenmeye çalışan bir çocuk gibi hissediyordum. hani biri arkadan tutar da dengeni sağlar ya... sen...
-
çok şükür. uykusuzluğun binbir türlü hali/sebebi varmış. şimdi gecenin bi yarısı yatağımdan kalkıp düşüyorum; öylece kendi kendine duran bi ...
-
sabahın 9'unda çaldığı müziklere anlam veremediğim bir yayın organına maruz kalıyorum. ardından sığındığım kendi müziklerim bile fayda e...
-
* gelgitlere alışma konusunda oldukça geliştirdim kendimi sanırım. eskiden her dalgalanma gözyaşına dönerken şimdi sadece sarsılıyorum. * ba...
-
Henüz çifte kavrulmamış haliyle, nereyi netlediğim belli olmayan fotolarla biscotti... bloga renk katsın biraz:) -
Nisan ayının son post'u da kendi içinde çelişkiler taşıyabilir baştan uyarayım. Zira gün içersinde yazmış olsaydım bir bahar şenliği hav...
-
aniden gelen, daha doğrusu çöken o his var ya.. hiçbir sebebi yokken üstelik... her şey durgunlaştırıp ağırlaştıran.. ondan kaçmanın bi yolu...
-
ben senin için naptım? hiçbir şey peki ben sana naptım? hiçbir şey şimdi bu ellerimde paramparça kalmış an'lar niye?
-
uzuuunn uzun yazasım var blog. 78 satır, 761 kelimelik bir diyeceğim var sana. başucunda dursun bu. baştan söyliyim kızgın değil, öfkeli değ...
Blogger news
Blogroll
Blogger templates
1 yorum:
"her şeyin iyi gittiğini sanıyorsun, iyiyim, düzeliyorum, daha iyi olucam, atlatıcam diyorsun... bak nasıl da gülümsüyorum, her kötü olan şeyin aksine içim kıpır kıpır diyorsun. ama sonra birdenbire bişi oluyor. bir şarkı, bi ses, bi koku, bi söz... ya da zaman ve mesafeler birikip birikip bi anda vuruyor. darmadağın uyanıyorsun, darmadağın oluyorsun!
acı çekerek özlüyorsun...üzülüyorsun...
bundan kaçış yok."
İşte bu yaazın..tam olarka seni hüzüne sürükleyen duygu bu...
Senin derdin bu duygudan nasıl kurtulacagını bulmak olmalı..Tabi bu aranark buluancak birsey degil tecrübe işi..
Bi film var adı "Mr. Brooks". Bruce Wills oynuyor..Orda Bruce Wills'in iki kişiliği var ve bunlar kendie aralarında olayları tartısıyorlar konusyorlar falan filan...İşte sende kendinde ikinci bir ikişilik olusturup bu olayları konusmalsın nasıl boyle oldum ne yaparsam duzelrim...Biraz sacma geliyor kulaga ama ben boyle boyle buldum kendi ilacımı..İçimdeki ikinci kişiliği cok seviyorum her konuda bana akıl veriyor beni yonlendiriyor objektif olmamı saglıyor...
Akıl hastasıymıyım ne ?
İzlemdiysen mutlaka izle filmi...
Yorum Gönder