“...fazla görünür olduğum için paramparça oldum, dağıldım, ama kalemi tutan sağ elimi buldum ve görüldüğü gibi yazmaya devam ediyorum, çünkü yazdıkça sorumsuz ruhsal öğelerin işgaline uğramaktan geçici olarak kurtuluyorum. kafamı bulmaya çalışmadın bile, nasılsa bana ait değildi. beni gizlemeyi iyi beceriyor, ama benim kafam değil. kendime bir yetişkin suratı uydurdum.”

* emile ajar- pseudo