Pencerede Bekleyen Kadın Olmak

Caddeler sakin, hava ılık... Şehrin ışıkları yansıyor cama... Evlerin ışıkları, sokak lambaları, araba farları...Kadın pencerenin kenarında duruyor öylece...Yere kadar uzanan bir camdan, hafif aralanmış perdenin kenarından bakıyor dışarı. Ev sessiz, sıcak ve birkaç mum ışığı aydınlığında...
Kulağında 'un bel di vedremo'... Sonunun madame butterfly gibi olmaması için dua ediyor kadın. Ve bekliyor...
e aspetto gran tempo e non mi pesa,
la lunga attesa.

Birazdan köşeden çıkıp gelecek ve pencerede gördüğü kadınına gülümseyecek çünkü adam..
'e uscito dalla folla cittadina'

pencerenin kenarında, ondan önce eve gelmiş, güzel yemekler yapmış, herşey gibi kendini de o'na hazırlamış, gelip yüzünü güldürmesini dileyen, o'nda dinlenmeye mahkum, yalnızca ona bakacak ve görecek, onunla konuşacak ve onda susacak, onda kaybolup ona varolacak bir kadın..seni senden çok sevecek bir kadın...

Huzur, sevgi, aşk denince, evlilik denince gözümün önüne gelen sahne budur. Her şey bu sahneden ibarettir çünkü... Bu kadar basittir. Birçok şeyi vazgeçilebilir kılabilir. Birçok şeyi göze aldırabilir, her şeye anlam katabilir... yeter ki istesin...

ilham:
Bir anda, başlığını görür görmez gözlerim doldu ama bir yandan da yüzümde garip bir gülümseme vardı okurken. Aynaya bakıyormuş gibi hissettim kendimi.
Haşmet BabaoğluPencerede bekleyen kadınlar