Son yıllarda şiddetle hissettiğim birkaç duygu var. Bazen içiçe geçmiş, bazense apayrı hükmünü süren duygular. Ruhumu ve bedenimi ele geçirecek kadar güçlüler. Birine 'büyümek' dedim, birine 'aşk', birine 'acı'..inanç, masumiyet vs vs..
Serin bir pazar günü... Amaçsızca ama bi amaç edinmiş gibi yaparak yürürken vurdu... Böyle olacağını bile bile gittim ama... Sanki yeterince açık değilmiş gibi, bir kez daha kanıtlamak ister gibi... 'sen busun!' der gibi... En yakınına bile sesini duyuramadığın bi gün, başka bir yakının kilometrelerce uzakta oluşunun boşluğunu biraz daha hissettiğinde...her an içindekinin aslında hiç olmadığını bıkmadan usanmadan yeniden anladığında...
Yalnızlığın şarkısını duydum dün Beyoğlu'nda dolaşırken...Hala kulağımda çınlıyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder