iki kare bir adam

Dün tesadüfen ve tereddütle de olsa izlediğim Milk'te; tüm film bi yana, görülmeye değer tek anları şu aşağıda göreceğiniz karelerdi sanırım. Tamamen sanatsal kaygı ve kıskançlıklarla bakıyorum tabii olaya. Bundan şüpheniz olmasın. O an, o deklanşöre dokunan kişi olmayı ne kadar isterdim bilemezsiniz. Ama zaten neredeyse olmayan fotoğrafçılık yeteneğim bu karizma ve müthiş gülümseme karşısında ne hale gelirdi bilemiyorum tabii...O kadar da profesyonel olmayabilirim.:)
Herneyse kısaca; ''sanatsal açıdan pek şahane'' diyor ve konuya noktamı koyuyorum.