murphy kanunum

Dikkat çok 'kızsal mevzular' içeren bir posttur!:)


*Saçlarımı boyadım ve hiçkimse farketmedi blog. Zaten farkedilecek gibi değil ama daha iyi oldu, en azından ben iyi olduğunu hissediyorum ki bu da yeter.

*Bu küçük değişiklik sebebiyle bugünkü stilimde de değişiklik yapıyım dedim ve yarı klasik bir çizgide giyindim. Fakaat sen misin böyle giyen?

Önce sabah taksi istediğim yerde durmadı. Yine az da olsa yürümek zorunda kaldım.
Sonra koca bir kahveyi eteğime, masama, yerlere döktüm.
Ama bu bişey değilmiş!

Farkettim ki; ne zaman topuklu ayakkabı giysem koşturmacalı bi işim çıkıyor. Murphy yasası mıdır nedir. Daha önce de defalarca test ettim, artık eminim. ki giydiğim topuklu bile denmeyecek kadar rahat ve alçak ökçeli olmasına rağmen... ama yok başka günler yerimden bile kalmadan gün biterken, topuklu giymişsem oturmam mümkün değil. Bugün de öyle oldu.. Tüm öğleden sonram arka sokaktaki binamız, yan taraftaki binamız ve kendi odam arasındaki üçgende koşturmakla geçti. Yazık bana:((

Sanırım bu hanfendü hallerini henüz sindiremedim üzerime, ondan oluyor hep:)

Tabii bi gün önce maça gidip bağırıp çağırmak istiyorum diyen bi kızdan ne beklenir ki..

*Maç demişken; kimse beni maça götürmedi:( Tünel'de aylak aylak dolaşmak zorunda kaldım yine...ve burada tek başına fotoğraf çekilmeyeceğini bi kez daha anladım. Amacım o değildi zaten ama yanımdaydı işte... Sonuç olarak; makineyi mi kesiyordunuz beni mi bilmiyorum ama her ikisi de hiç hayra alamet değildi. O nedenle tırsarak uzaklaştım ve kendime bir kafile bulana kadar da bir daha denememeye and içtim:)

öyle işte...

daha çok şey yazacaktım sanki ama unuttum...neyse..