8 Ağustos 2009

pofffff

'anlatılmaz yaşanır' durumları anlatmanın bir yolu olmalı.

6 yorum:

Unknown dedi ki...

Ahmet Hamdi Tanpınar olmak yeterli. Ama o nasıl olunur derseniz Allah vergisi galiba.
- Hayır, der, burada her şeye bu kadar basit bir gözle bakan insanların arasında yaşamak bana güç gelecek. Bunlar için ölüm, hayat, günün her hadisesi, saadetler ve felaketler o kadar tabii şeylerdi ki... Halbuki ben bir masalı olan adamdım- Ev Sahibi

Adsız dedi ki...

çok güzel...

ama benim anlatamadığım daha çok şey gibi, hmmm nasıl desem, birine baktığımda/dokunduğumda neler hissettiğim gibi 'özel'şeyler...;)

Unknown dedi ki...

bakmanın/dokunmanın hissini (hatta şehvetini) anlatmak pek mümkün değil galiba, öyle özel hisler ki onları ortak belli kelimelerle paylaşmayı istememiş galiba dil oluşturan irade bu sayede de bence herkesin hissi en özel aşkı en büyük olmuş.
aklıma geldi babam "ezelerim epridi" diye bir cümle kurardı, belki babam daha iyi anlatıyordu lakin ben de sıkıntı vardı.

Adsız dedi ki...

aslında mümkün olmayan (en azından benim için) anlatmak değil de, paylaşmak galiba. çünkü bir saniyelik anı bile sayfalar dolusu anlatabilirim. ya da bir kaç kelimeye her şeyi sığdırabilirim. ama gerçek bir yazar değilseniz ve gerçek bir platformda yazmıyorsanız böyle şeyler yanlış durur. derdim bu...

babanızın söylediğine gelince, ne anlama geldiğini ben de anlayamasam da ne demek istediğini hissettim sanırım..

Unknown dedi ki...

evet şimdi ben de daha iyi anladım nedeninizi. bir konu da size itiraz edeyim "gerçek bir yazar değilseniz" kısmı galiba daha erken bunu söylemek için "yazar"ım diyenlerin kaç tanesi gerçekten yazar ? siz rahat rahat uzunu uzun yazınız vakti gelir belki bir gün..

Adsız dedi ki...

teşekkür ederim.
zaten, önemli olan öyle ya da böyle ciddiye alınmak...

Pages - Menu

Popular Posts

takip edenler

Blogger news

Blogroll

About

Blogger templates

Kişisel web sitesi Kişisel web sitesi