9 Ocak 2013

durduğum yer benim değil iken 
gidebilecek bir yerimin olmaması ne acı
gidebilecek bir yerim yok iken hala
ve inatla durmayışım ne gaflet
nihayetinde ölmüyorken yaşıyor olan insanın
yaşıyorken öldüğünü bilmemesi bu,
bu ne tuhaf bir hayret


Turgut Uyar

2 yorum:

Anıl dedi ki...

Turgut Uyar işte yahu, daha ne denilebilir ki! Şu ülkenin çıkarmış olduğu sayısız şair içinde belki de hakkı en fazla yenmişlerden biridir. Bazen de seviniyorum aslında bu kadar ele ayağa düşmemiş olmasına. Can Yücel örneği apaçık ortada dururken...

Adsız dedi ki...

Can Yücel ve Mevlana'yı bitirdik ne yazık ki. Neyse ki Turgut Uyar hiç o kadar olamaz sanırım.

Pages - Menu

Popular Posts

takip edenler

Blogger news

Blogroll

About

Blogger templates

Kişisel web sitesi Kişisel web sitesi